Alışveriş Severim Derken ,Çok Yanlış Anlaşılmışım

Bu yazıyı yazmadan önce o kadar canım sıkıldı ki ; Youtube'da "uzayda görünen cisimler"le başladığım video izleme serüvenim daldırmayla gitar boyamaya, oradan kahve çekirdeği ayıklamaya, oradan savaş zırhı yapımına, oradan piyano yapımına, piyano yapımından da "elektrikli sandalye nasıl üretilir?"e kadar geldi.  Bilgisayarım bile sıkıntıdan Solitaire oynuyor ben videoları izlerken. Neyse gideyim , biraz da şehrin dört yol kavşaklarından birinin trafik kamerası canlı yayınını falan izleyeyim. Çok sıkılıyorum.

                                                         

O kadar hareketli biriyim ki , herhalde mezar taşıma  “sizi ayakta karşılayamadığım için üzgünüm ...” yazdıracağım .

İnsan zaman zaman varoluşsal bunaltılar yaşıyor ,”napıyoruz neden geldik  ,neden gidiyoruz?” filan diye 45 paragraf girebilirim .Bunları yazarken  kendime yeni fularlar alabilirim , çerçeveli gözlükler takabilirim ama ben napıyorum dolabı açıyorum yarım kalmış limona üzülüyorum ,arada bunları düşünmeme şaşırıp  , ben her an negatifi pozitif yapan biriyim yoksa kendimi tanımıyor muyum  diye daha da bunalıma giriyorum , tavanı izliyorum; izlerdim daha doğrusu ...

İçim daralmış evin içinde dolaşıyorum , babam diyor ki "evin içinde niye manyak gibi dolaşıyorsun?. Halıda falan oturuyorum, "Mis gibi koltuk var kalksana yerden." diyor. En sonunda dışarı çıkıp hava almaya karar verdim. Hava dışarıdan bedavaya alınabilen katma değerli bir şey ezkaza “dışarıdan bir şey lazım mı?”  diyecek oldum ve evden elime tutuşturulan ince bir Dostoyevski romanı uzunluğundaki alışveriş listesiyle çıktım. Yazarı BABAM. Yakında tüm kitapçılarda rafları süsleyecek. Neyse. Benim varoluşsal bunaltılarım sonucu eve yeşil sebze ,meyve,yumuşatıcı ,sünger filan girdi , daralmalarım en azından bir işe yaradı .

Eve dönerken aldığım orduluk erzaklarla dolu poşetler parmaklarımdaki kan dolaşımını kesti, kangren olma tehlikesiyle hızlı hızlı yürürken varoluşumun sancısı tamamen geçti. teşekkürler baba. İyi ki varsın. Sıkı can iyiymiş çıkmazmış , içinizdeki sese de öyle  her zaman kulak vermeyin  ,bir durun geçmesini bekleyin  .