1 Ekim 2016 Cumartesi

Lanetli Bir Adet Çiçek Kasesi


Zamanın birinde romantik bir jestin parçası olarak geldi evime. İçerisindekiler kuruyunca yıkadım , hunharca kullanılmasın diye ,çalışma masamın üzerine koydum. benim canım kasemdi.

Önce babam dadandı kaseye. bu neden burda duruyor ,dedi aldı salona götürdü, geri getirdim (daha doğrusu getirdiğimi zannediyordum ama aslında kendi geliyormuş). o  bizim değil geri gidecek karışmasın diye ayırdım dedim ,bu sefer de tutturdu Mustafa’nın kasesi bu, ben bunu geri vereceğim diye. Yav değil Mustafa’nın rahat bırak kasemi falan dedim gitti . Sonra eve gelenler dadandı kaseye ,aa bunu şöyle değerlendir içine incik boncuk koy filanlar başladı .

Neyse uzatmayayım aradan baya güzel günler, o kadar da güzel olmayan günler ve bir takım ağlamalı kusmalı ayinli günler geçti ve kase artık sadece bir kaseydi, dolayısıyla içip içip küfrettiğim bir gün elimde yakacak fotoğraf falan olmadığı için kaseyi çöpe attım, ve sızdım. 

Sabah kase başımdaydı. 

Yorganı burnuma kadar çektim, vay babanın kemikleri şeklinde ilkel küfürler eşliğinde başladım , meğer babaannem gelmiş, yanlışlıkla atıldı zannedip yıkayıp temizleyip koymuş geri yerine. yok babaanne dedim atıyorum bunu ben kase yok artık. Attım geri. 

Ertesi gün kase mutfaktaydı..

Yahu dedim dalga mı geçiyorsunuz attım işte , koduğum…n  kasesini kim getiriyor bunu, dedim ordan babaannem yarın bir gün kullanırsın  diye şeyettim dedi. Tamam kalsın da ,niye kalsın neyse dursun uğraşamam dedim  .

Aradan aylar geçti, bir ton şey yaşandı , yazlığa bir takım eşyalar gitmiş  ev bomboşken geride sadece o kase kalmış gibi buna da 70 küsür km yol katettirmişler ve yeni evinde belirdi.

Yazlığa gittim neyse dedim. olgun bir birey gibi koydum köşeye, anlamı yok zaten artık dedim. Sıradan bir kase, dursun. 

Fakat kase sahibinin hamleleri bitmemişti, anılarımı dahi halletmenin bir yolunu bulmuştu. Bir süre sonra ben kendimi tekrar depresyonda buldum ve terapimin bir parçası olarak kaseyi bahçeye gömdüm, bildiğin toprak attım üstüne. ellerimle toprak attım. Delirtti çünkü artık. 

Kase sadece dört gün sonra  yazlıkta bahçivanın ellerindeydi. 

Secde ettim. 
Af diledim. 
Sekiz sezon supernatural izledim. 
Sonra aldım kaseyi karşıma konuştuk biraz. sorun neydi, neden böyle oldu.
 “Benim suçum yok manyak, ben kaseyim” dedi, “haklısın”   dedim. 


En son aldım yıkadım Allah affetsin kullanıyorum da artık. Benim canım kasem çünkü…

1 yorum:

Pages

Bumerang - Yazarkafe