27 Şubat 2014 Perşembe

Evde olsam dert olmasam yine dert


Grip oldum ,ateşler,burun tıkanıklığı,baş ağrısı...Tuvalet kağıtları evin dört bir yanında marketlerdeki her meyve sebzenin üstüne konulan poşet rulolar  gibi hazırda duruyorlar. Zaten evde böyle 48 saat aralıksız durmaya alışkın değilim . Biraz kitap okuyayım dedim ama o ilaçlar nasıl uyku yapıyor gözlerim yazıları “uykuya mi gidiyormuş Ezgi,hadi bakalım uykulardan bir demeeet” diye okuyorum .Dedim uyumak yok ,biraz tv izleyeyim paso kadın programları ya da şimdi Antakya yöremizde size bilmem ne yuvası yapacağızcılar var.Gülben Ergen’i gördüm dedim ne olmuş kadına; yarıya bölünmüş kadar ince görünüyor,tüplü tv farkı mı nedir ? Biraz izleyeyim demiş oldum ki, 5.dakikanın sonundan tek aklımda kalan her gelen konuk birbirine “ay çok güzelsin,nasıl süper fiziğin var” , “Yok canım o senin güzelliğin sen ki mesleğinde bir numara bir insansın”  diye diye sanırım programı sonlandırdılar.

  Müge Anlı’da aynı saatteymiş  ,bir cinayetin perde arkasını araştırıyorlar .Stüdyoya konuk olarak gelen 10 kişi vardır,kadın ayrı şehirden oturan alakasız akrabadan tutta ,köyün sütçüsüne kadar suçlu gözüyle bakıyor,soruyor da soruyor bunlara , stüdyoda herkes tedirgin,amaan kadın soru sormasın diye sinmişler. İzleyici teyzelerde uğultu halinde arkadan konuşuyorlar.En son zaplarken kendimi nevresim satan kanallarda buldum ,kız nevresimi “uçan halı” edasıyla anlatıyor ,yatıyor filan üstüne,moda iyice giriyor. Bir ara ikna oldum,neredeyse emekli memurlar gibi evden numara tuşlayıp “Alıyorum kızım getir o nevresimi buraya,grip oldum zaten  biliyor musun” diyecektim .

Bol su içmem gerekiyor ama bir bardak suyu bir tank içiyormuşum gibi geliyor. Zaten geniz akıntısı,burun akıntısı derken vücudumun tamamının su olduğuna karar verdim . Ödem değil benimki ,bildiğin vücudumun tamamı suymuş.Baraj kapakları açık kalmış gibi bitmedi yani .

Hazır evdeyken değişik yemek tariflerine baktım,yapmaya niyetlendim ama aklıma “bir kase çorbayı kim gidip ısıtacak içecek” nidalarım gelince durdum . Bende geçmişten günümüze kuşağı yaparak ,bıdık fotoğraflarımıza,ergen fotoğraflarıma,lisesiydi üniversitesiydi derken günümüze geldim . Takım liderim de mesaj atmış “patladık bugün   “ demiş. Her medeni insan gibi gribimi evde geçiriyordum her masaya bir rulo tuvalet kağıdı bırakmamı istemezlerdi sanırım  ama yarın giderek yanımdaki çöpü kağıt peçete,ilacı kalmamış tabletlerle doldurmaya gönüllüyüm ,bir de zaten normalde kuş gibi olan sesim şimdi iyice arka odadan konuşuyormuşum gibi geliyor,artık müşterilerin anladığı anlamadığı kendine,napalım ;)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Pages

Bumerang - Yazarkafe