Şu yazıyı yazmaya başladığım tarihten itibaren 14 Şubat’a tam bir ay var. Biliyorum ki bu gün itibariyle ,mağazalar o dandik afişlerini hazırlayacaklar ve bir kaç güne asacaklar ,aslında fiyatı 100 olan herşeyin üstü çizilip 200’den 100’e düşürdük ,”deli indirim var” geyiği başlayacak .
Konuşuyoruz bir arkadaşla sevgilisine “oyuncak ayıcık “ alacakmış . Yeri gelmişken söyleyeyim kim çıkardıysa “kızlar oyuncak ayıcık sever” diye yalanın daniskasını söylemiş . Evde ne kadar ayıcık,pofuduk kuş,köpek filan varsa hepsi eve gelen misafir çocuklarıyla, bebelerle “ay canım çok tatlısın,al bakalım bu da Ezgi ablandan sana hediye” diyerek yollandı.Bir de üzerinde “I LOVE YOU” yazanları var ki derken bile kalbim darlanıyor. Böyle şeyler yapacaksınız ayrılın gidin; büyümeyen çocuğunuzdan daha iyi derim.
Kafamda manevi değeri olsun ,aman el emeği olsun diye bir tutturma halim vardı ;atkı öreceğim bu 14 Şubat’a dedim .Ama düşününce karı kışı olan bir yerde mi yaşıyoruz , araba kullanımı malum ;diğer atkıyı kaç kere boynunda gördüm ?(burda soru işareti ;Kaç kere ???? ) Yok vazgeçtim , şimdi düşününce bir de manevi değer ne ? Anneannenden kalan elmas yüzük de manevi ,atkı da manevi aradaki farkı ölçemedim doğrusu. Benim için o zaman birbirine vakit ayırmak kesinlikle manevi ,yemek yerken karşındakine verdiğin değeri düşünürken içinden gülümsemek de manevi . Neyse maneviyatımı yeterince genişlettiğime göre , kendi sevgilim için demiyorum(öyle şeyler asla yapmaaaaz ,o bir king ;) ) ama siz bir gözü oyuncak ayıcıklarda olan erkekler için ;Oyuncak ayı almayıııın,yapmayııın !!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder