Günü gününe uymayan günlük

Sevgili Günlük ,

“seni ben ölünce birisi yakmalı” diyorum ,  her gün  işe gittim geldim ,akşama soğanı kavurdum yazsaydım o zaman seni açar okurduk , ama aması var ...

On altı yaşımdan beri gerek internette,gerek defterlerde,dosyalarda günlükler tuttum . İlk günlüğüm birinin eline geçtikten sonra defter olarak tutmanın ne kadar sakıncalı olduğuna karar verdim, dosya şifrelemeye ,internette alan oluşturmaya vs yöneldim ama sonra şifrelerini kaybettim çözene kadar bunalımlardan bunalım beğendim  .Seni bugünlere getirene kadar ne tehditler  aldım ,ne çok “bir başkasının günlüğünü okuma” hobili kişilerle karşılaştım  .Uzun bir süre yazmadım ,dünleri bugüne getirirken “bana yük olmayan şeyler başkasına mı yük oluyor ?” diye düşündüm. İnsan bazen kendi iç dünyasına tahammül edemiyor düşünsene günlüğümde adın geçiyor ,tedirgin oluyorsun  sonrasında sorular hazır “neler yazdın,her olan biteni yazıyor musun “, “geçen seninle  bizim şey hakkında konuştukya onu da yazmadın dimi okur eder aramız sittin sene bozulur     “ gibi  bir sürü soru...Sonra düşündüm demek ki günlük bir nevi silah,perdeleri kaldırınca herkes eşitlenmekten korkuyor sanki birini kırmak için yapılıyor gibi geliyor .

Oysa ki ben çoçukluğumu , günlerimi , yıllarımı anlatırken çok ağladım,çok günü geriye aldım ,lisede anılarımı anlatırken çok güldüm ,hissettiklerimi yazarken hep kararlar aldım ,kendimi yönlendirdim .Kişilerin isimleri geçse de ben kendi dünyama bakış açımı yazdım. Günlükte insan bir başkasını anlatıyor gibi görünür ama kendine eğilir  , yani durum tamamen benden ibaret .

Eğer paranoyakça davranıp gizli şeyleri şifreli yazarsanız yıllar sonra kendiniz bile okuyunca hiç bir şey anlamazsınız. Ayrıca yaptığınız tüm salaklıkların adeta aynasıdır  , yıllar sonra birine gıcık olmaya devam ediyorsanız “ben sana hep uyuzdum al işte yazmışım” diyebilirsiniz, hangi kararı hangi olaydan sonra aldığınızı belge belge döker önünüze .Balık hafızalı değilim yaşadığımı ,günümü unutmuyorum tabii tam tersine ayrıntısı için yazıyorum.Bazı aradığınız ,dilinizin ucunda ama çıkaramadığınız anlamları sobelemek için .

İleride çoluk çocuk ,torun torba okusun diye yazıyım bari dedim , sonra “yavrucum yok olur mu öyle şey sen yanlış anlamışsın “ diyebilecek duruma geleceğimi düşünüp  gizliliğini korumaya karar verdim. Kitap yapsam kahvelerde eğitici nitelikte olur , sinirlenince her türlü argoya başvurmuşum  , bazen Nobel ödüllü yazar gibi yazmışım da yazmışım nasıl bir kitap olur diye düşünüyorum  ,insanların yüreği bu karmaşaya dayanmaz.

Tematik günlüklerden olabilir , hani “işte bu  da hikayemin son sayfasıydı” diyerek kapattığım ,imlasız hikayeye konulan ilk nokta olabilir.