Her gün yok bugün hava soğuk ,yok 10 dakika daha uyumaya ihtiyacım var diye diye kapının önüne çıktıktan sonra gözüm taksi aramaya başladı .Herşey bir el kaldırmama bakıyor,hooop taksi duruyor biniyorum ama huzursuzluk başlıyor . İçimden “Hergün bu taksi paralarımı biriktirseydim şimdi kendi arabamla giderdim” diyorum gözlerimi taksiciye dikmişken ....Bir yandan taksimetrede rakamlar ilerliyor,hindi gibi kafam da o noktada ,aman 3-5 tl dolandırmasın diye . Ben bunları düşünürken taksinin içinde Ferdi’si,Müslüm’ü,Hakan Taşıyan’ı, bir başka takside yöresel gün tadında Karadeniz’in en acıklı kemençesi veya Doğu’nun en yanık sesli radyosu açık kalıyor. Arabaya bindiğimden beri zaten adama ,”camı kapatır mısınız,soğuk geliyor” , “Sigara içmeyin lütfen” , bu yolda trafik var burdan gidelim” derse de “Ben her gün bu yolu kullanıyorum , aynı hızda ilerliyor.” diyorum bir de üzerine “şu müziği kıs be kardeşim ne çektiğin çilen varmış,şiştim yaa” diyecek gibi oluyorum ama beni müsait bir yerde indirir sonra bir de taksi aramakla uğraşırım diye ,neyse diyorum . Hal böyle olunca o müzik beynime işliyor. İşe geliyorum yakınlarımı kaybetmişim , evime haciz gelmiş ,çoluğumu çocuğu kaçırmışlar psikolojiyle bir kaç saatim geçiyor.
Sonra akşam çıkıyorum biniyorum otobüsüme ,oh bee her duraktan alıyoruz bizim akbilcileri ,gözlerim radar gibi kalkacak kişi arıyor ki hep buluyorum o kişiyi. Koltuk kavgası dışında,takıyorum kulaklığı mis gibi gidiyorum .
*Bu yazı kendime para biriktirmem konusunda bir uyarı niteliğindedir,taksiyle yaklaşmayınız ...”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder