Nasıl İşe Geç Kalıyorum?

Size sorsam günlerden hafta içi bir gün dersiniz, bana bir sorun , hafta sonuna uyandım kesinlikle. Yastık “hop nereye” diyor.  İşyerinde 8.30 itibariyle İstanbul trafiğini aşıp gelmiş, masamda beni oturmuş görmeyi bekleyen insanlar var.  “En geç 30 dakikada kapıya teslim” garantisi altında orda olmalıyım . Genelde böyle durumlarda araştırmalara katılırım ; kişiyi iş yerinde düğüm olmuş, problemli veya keyifsiz işlerin beklemesi  veya kişinin mesaiyi keyifli hale getirebilecek yöntemleri ve şartları tüketmiş olması yüzünden işinden korkmaya yada nefret etmeye başlamasıyla beraber , sabahları yarı bilinçle uyanır gibi olduğunda yatağı terketmek istememesi.”
 Uyanıyorum ,üstümü giymek üzere ama vücut yatmak istiyor bir gözüm kapıda o da zaten gönülsüz. Camdan bakıyorum herkes işe gidiyor,çocuklar okula sepetleniyor ;seyrediyorum . İşe gideceğim kısmet olursa. Bugüne başlamış başarılı insanlardan tebrikleri de kabul ediyorum. Hastayım belki, ama hastaysam hissiyatı yakalamak da önemli... ”Bugün gitmesem diğer tüm günler söz işe gideceğim “ diyorum kendime.  Rapor zorunluluğu olan bir firmada çalışıyorsanız,aklınıza rapor almakla uğraşmak için hastane turu yapacağınız da geliyor sonra kalkıyorum ,  ağır çekim halinde üstümü giyiyorum,o kadar yavaşımki bu gidişle hafta sonunu yakayalabilirim gibi geliyor  .Çıkıyorum ama trafik bile akmıyor saat 08.45 ,geciktim . Arayan yok ,sinirlenmeye başlamış olabilirler ,yol,su,elektrik olarak geri dönecek olabilir,geciken dakikalarım yerine daha fazla çalışacak olabilirim.  Dakika sorunu yaşayan bir insan olarak İstanbul’da yaşadığımız göz önünde bulundulursa ,ki gidince zaten çalışacağım düşünülürse, yıllar içinde fantastik hale getirmezsem bu işi kurbansız olarak atlatabiliriz,hadi bakalım...